सामाजिक प्रोग्रामिङको विपक्षमा (लामो कविता)
यस्तो भयो कि धर्तीमा
ईभोलुसन भयो रोबोटहरुको
र ती आफैले उत्पादन गर्न थाले आफुजस्तै रोबोटहरु
सन् १९९४ को कुनै रात
एक चाबी युक्त रोबोटले अन्ततः
खर्च गरेर सम्पूर्ण उर्जाशक्ति
घुसायो अर्काे ताल्चा युक्त रोबोटमा आफ्नो उत्पादकीय चाबी
र फलस्वरुप नौ महिना पश्चात
सन् १९९५ अगस्त २७ गते
उत्पन्न भयो ताल्चायुक्त रोबोटबाट यौटा शिशु रोबोट ।
श्रंखलाबद्ध पाचौ मूल्यहिन ताल्चा युक्त रोबोटहरु पश्चात
उत्पन्न बहुमूल्य चाबी युक्त रोबोटको खुसीयालीमा
सन्तुष्ट रोबोट जोडीले
आयोजना गरे भव्य न्वारन महोत्सब
गरीयो शिशु रोबोटको नामांकरण ।
०—०—०—०
जब सम्मिलित गराइएँ
रोबोट साम्राज्यमा
म त थिएँ फगत यौटा शिशु हार्डवयर
र बाकी नै थियो म मा सफ्ट्वयरहरु ईन्स्टल गर्न
यस्तै ८–९ महिना पुग्दा देखि हो
सिकाउन थालियो मलाई प्रोग्रामिङ् ल्यागंवेज्
म दुई वर्ष नपुग्दै हो
introduce गराईयो धार्मिक अपरेटिङ सिस्टम
सामुन्ने पारेर पत्थरका मूर्ति र हस्तरचित तस्विरहरु
चिनाउन थालियो मलाई भगवानहरु
तेस उप्रान्त बनाइए“ अदृश्य ईश्वरको दासी
देखाएर मेरो चाबी
आत्मबोध गराइयो ताल्चायुक्त रोबोट भन्दा सर्वाेच्च हुनुको
कि मेरो शक्तिशाली चाबीले खोल्न सक्थ्यो जुनसुकै ताल्चा ।
यसै क्रममा हो
म मा पुरुषसत्तावादी सफ्ट्वयर इन्स्टल भएको ।
यही परिवेशमा हो मैले बलिया राजकुमार
र कमजोर यौनवस्तु राजकुमारीहरुको कथा सुनेको ।
यसरी समयको रथ हावामा दौडिदै गर्दा
धमाधम ईन्स्टल गरीए अन्य सफ्ट्वयरहरु पनि
जातीय सफ्ट्वयरले बोध गरायो
म कुन ब्रान्ड र फ्याक्ट्रीको उत्पादन हू ।
वर्गाीए सफ्ट्वयर ईन्स्टल भएपछि
थाहा लाग्दै गयो गरीबी र पुर्वजन्मको फल ।
राष्ट्रिय सफ्ट्वयरको ईन्स्टलसगै
स्तिथिबोध भो आफ्नो देश र सीमानाको
भए अन्ध राष्ट्रवादी
कि देख्न थालें आफ्नो घर बाहिरका सबैलाई शत्रु र पराई ।
यसरी नै ईन्स्टल गरीदै गए
शिक्षा, संस्कार, योन, परम्परा र अन्धविश्वासका विविध सफ्ट्वयरहरु ।
०—०—०—०
घातक भाईरसहरुले संक्रमित होलान् भनेर मेरा सफ्ट्वयरहरु
रोबोट समाजले यसैबीच
ईन्स्टल गर्यो म मा एन्टीभाईरस पनि
फलस्वरुप उत्पन्न हुन थाले म मा
डर,
हिनताबोध
र आत्मग्लानिहरु ।
एन्टीभाईरसले सिकायो मलाई नैतिकताका पाठहरु
बाध्यो नियम–कानुनको परिबन्धनमा
कैद गर्याे सामाजिक सुरक्षाघेराको ब्ल्याकहोलमा
र म किमार्थ उभिन नसक्ने बनाईए
यी सामाजिक सफ्ट्वयरहरुका विरोधमा
०—०—०—०
१८ वर्षपछि अहिले सन् २०१३ मा उभिएर हेर्दा
स्वस्वत्वबोधका पछिल्ला केहि वर्षहरुलाई
कसरी भएछ अकल्पनीय एन्टी इभोलुसन
र एकाएक ह्याङ् भएर मेरो अपरेटिङ् सिस्टम
खल्बलीएछन् म मा ईन्स्टल भएका सफ्ट्वयरका गिदीहरु
सिर्जित हुन थाल्यो म मा मानवीय संवेदनशीलता
कि म ठ्याक्कै देखिए–आदीम मान्छे ।
कि दासमुक्त हुन थालें मेरा ईश्वरहरुबाट
कि अनईन्स्टल गरें धार्मिक,जातीय सफ्ट्वयरहरु
जोडजोडले ईन्कार गर्दैछु थुनिन देशको काडेतारभित्र
र मुक्तको गीत गाउदैछु यो रोबोट साम्राज्यमा ।
ठीक यसरी भए विद्रोही
सुचारु गराएर कानुन र कुसंस्कारहरुले थुनेको मेरो श्वास
उम्दो मानवीय संवेदनशिलता स“गै यो अमान्छे रोबोटहरुको वस्तीमा–
अस्वीकार गर्दा यहाको व्यवस्था
बारम्बार कहलिंदै आएको छु पागल ।
मलाई ट्रयाक गरीरहेको यो रोबोट समाज
थाहा छैन कहिले तम्सने हो
मेरो एन्टीभाइरस अपडेट गर्न,
अपरेटिङ सिस्टम अपडेट गर्न,
वा फम्र्याट गर्न मेरो हार्डडिस्क ।
तर के तिमी रोक्न सक्छौ यौटा अराजक आधी ?
रोक्न सक्छौ यौटा जबरजस्त भुकम्प ?
०—०—०—०
सामुन्ने देखिरहेको छु अमान्छेहरुको झुन्ड
जस्ले देखाएर प्रलोभन
पुन बा“ध्न खोजिरहेका छन् परम्परागत प्रोगा्रमिङमा
धम्की दिईरहेका छन् ध्वस्त पारिदिने मेरो अस्तीत्व
तर म मान्छेको नव संस्करण
यौटा अराजक यायावर
नीडर उभिरहेको छु यो सामाजिक प्रोग्रामिङ को विपक्षमा
उभिरहेको छु संवेदनशिलताको अराजक भूमिमा ।
—अनुप जोशी
About Anup Joshi
 यस्तो भयो कि धर्तीमा ईभोलुसन भयो रोबोटहरुको र ती आफैले उत्पादन गर्न थाले आ...){kind=link}
0 सुझाबहरु:
Post a Comment